سایبرپژوه – سال هاست که نیروهای انقلابی کشور، به پیروی از موضع نظر مقام معظم رهبری، نسبت به «پروژۀ نفوذ» هشدار می دهند و در این زمینه، بر نقش سازمان های «بین المللی» تأکید می کنند. این هشدار در موارد مختلف، از جمله نظارت های آژانس بین المللی انرژی اتمی، گروه ویژۀ اقدام مالی، سند ۲۰۲۰، و ان. جی. او. های فراملّی تکرار شده است.
از سوی دیگر، برخی از تحلیل گران و مسئولین داخل کشور با تأکید بر بین المللی بودن این نهادها، مدام تکرار می کنند که نهادهای مذکور بی طرف هستند و همکاری با آنها صرفاً در راستای شفاف‌سازی در محیط بین الدولی و جلوگیری از بهانه تراشی دشمنان منطقه ای و فرامنطقه ای ایران صورت می گیرد. این گروه اخیر در برخی موارد، نگرانی های جبهۀ انقلابی کشور را حمل بر «تئوری توطئه» و «دشمن تراشی» می کنند.
اینک و در بحبوحۀ بحران جهانی کرونا، پدیدۀ نفوذ در سازمان های بین المللی بار دیگر بر سر زبان ها افتاده است. امّا آنچه در مورد حاضر (یعنی همه‌گیری جهانیِ کویید ۱۹) قابل توجّه و تأمّل است این است که تأکید بر پدیده نفوذ نه از زبان جبهۀ انقلابی ایران، بلکه از سوی رسانه‌های غربی مطرح شده است.
ماجرا از این قرار است که با گسترش فاجعه‌بار کرونا ویروس جدید در قارّۀ اروپا و آمریکای شمالی و ناتوانی دولت‌های غربی در کنترل مؤثر و به‌موقع این ویروس کشنده، رسانه‌های غربی به شکلی گسترده و یکپارچه، نوک پیکان حملۀ خود را به سوی جمهوری خلق چین نشانه رفته‌اند و دولت این کشور را به پنهان‌کاری، ارائۀ آمارهای غیرواقعی، و فریب دادنِ جهان نسبت به ابعاد حقیقی بیماریِ کویید ۱۹ متّهم می‌کنند.
اینکه ادّعای رسانه‌های مذکور تا چه اندازه مبتنی بر واقعیت است یا اینکه ادّعاهای مطرح‌شده تا چه حد در راستای فرافکنی و گریختن از زیر بار انتقادهایی است که دولت‌های غربی را در این مورد هدف قرار داده، مسئله‌ای نیست که در یادداشت حاضر قصد پرداختن به آن را داشته باشیم. نگاشت حاضر بر آن است تا با تدقیق در محتوای آنچه رسانه‌های غربی ادّعا می‌کنند، پدیدۀ نفوذ در سازمان‌های بین‌المللی را از نو ارزیابی کند.
در اواخر ماه ژانویه، تدروس ادهانوم، دبیر کلّ سازمان بهداشت جهانی (WHO)، در جریان سفرش به چین و در حضور ریاست جمهوری این کشور، شی جین‌پینگ، اظهار داشت: «توانمندی نظام چین و مؤثر بودن اقدامات این کشور بی‌نظیر و قابل تقدیر است سازمان جهانی بهداشت و جامعه بین‌المللی اقدامات قاطع دولت چین را عالی ارزیابی می‌کند و از تلاش‌های گسترده چین برای جلوگیری از شیوع این بیماری واگیردار قدردانی می‌کند.»
پس از شیوع بیماری کویید ۱۹ در قارّۀ اروپا و آمریکای شمالی و وقوع فاجعۀ انسانی گسترده و بی‌سابقه در کشورهای غربی، رسانه‌های غربی مدّعی شدند که آمار کشور چین از تعداد بیماران و جان‌باختگان این بیماری و همچنین اطّلاع‌رسانی دولت این کشور دربارۀ میزان بیماری‌زایی و درصد کشندگی کروناویروس جدید کاملاً نادرست بوده و سانسور شده است. امّا رسانه‌های مذکور به این ادّعا بسنده نکردند، بلکه با هجمۀ دامنه‌دار به سازمان بهداشت جهانی و به‌ویژه دبیرکلّ این سازمان، مدّعی شدند که این سازمان بین‌المللی نیز در راستای فریب جامعۀ جهانی و سانسور اطّلاعات حقیقی کرونا، با دولت مذکور همکاری کرده است.
تحلیلگر وبگاه سی‌ان‌ان، جیمز گریفیث، در یادداشتی با عنوان «چگونه بحران کرونا پرسش‌هایی را درباب نسبت میان چین و سازمان بهداشت جهانی برانگیخته است»، می‌نویسد: «این آژانس سازمان ملل بر تأمین مالی و همکاری انسانی اعضای خود متّکی است، و همین سبب می‌شود تا اعضای ثروتمند آن نظیر چین، به شکل قابل ملاحظه‌ای بر سیاست‌های آن اثرگذار باشند.»
وبگاه رادیوی بین‌المللی فرانسه به نقل از دو کارشناسِ روزنامۀ لیبراسیون لحن هیئت اعزامی سازمان بهداشت جهانی به چین را «خوشبینانه» می‌خواند و می‌افزاید: «این سازمان دربارۀ خطاهای پکن هیچ نگفت و به‌ویژه دربارۀ فرار ده‌ها هزار نفر مبتلا به ویروس کرونا از استان هوبه‌ای سکوت کرد.»
پایگاه خبری-تحلیلی دیپلمات پا را از این ادّعاها هم فراتر گذاشته و در یادداشتی با عنوان «چگونه چین در حال دیگرگون کردن سازمان ملل بنا بر تصویر مورد علاقۀ خودش است» این‌گونه می‌نویسد: «تلاش چین برای بدل کردن سازمان ملل به ابزاری در راستای دست‌یافتن به جاه‌طلبی‌های هژمونیکش، می‌تواند از داخل این سازمان منجر به ویرانی آن شود.» این پایگاه در رویکردی یک‌جانبه‌گرایانه، مدّعی می‌شود که نئولیبرالیسم در مواجهه با «نفوذ چین در سازمان ملل و آژانس‌های تخصّصی آن» گرفتار «خوش‌بینی» بوده و همین امر سبب شده است تا چهار آژانس از میان پانزده آژانس تخصّصی این سازمان به دبیری چینی‌ها اداره شوند. دیپلمات در ادامه می‌افزاید که چین در طی سال‌های گذشته با حمایت‌های وسیع مالی خود به سازمان ملل، از کشور‌هایی چون ژاپن سبقت گرفته و اینک با پرداخت دوازده درصد از مخارج سالانۀ سازمان ملل، دومین اعانه‌دهندۀ سالانۀ این سازمان است.
هجمه‌های کشورهای غربی به چین به حوزۀ رسانه‌ای محدود نمانده است و تعدادی از سیاست‌مداران آمریکایی، در همین راستا، خواستار استعفای تدروس ادهانوم، دبیرکلّ سازمان بهداشت جهانی شده‌اند. چهره‌های برجستۀ و تندروی جمهوری‌خواه، از جمله سناتور مارتا مک‌سلی، سناتور تد کروز، سناتور مارکو روبیو، و نیکی هیلی، سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل، از جملۀ این سیاست‌مداران هستند.
حالا که رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی غربی یک‌صدا از نفوذ جمهوری خلق چین در سازمان ملل و آژانس‌های زیرمجموعۀ این سازمان انتقاد می‌کنند، فرصت مناسبی فراهم شده است تا جبهۀ انقلاب و نیروهای انقلابی داخل کشور نیز پرسش‌های گذشتۀ خود را بار دیگر مطرح کنند: فارغ از اینکه ادّعای نفوذ چین و دستکاری در اطّلاعات مرتبط با بیماری کویید ۱۹ درست باشد یا نه، کسانی که از «بین‌المللی» و «بی‌طرف» بودن نهادهای سازمان ملل دفاع می‌کردند، اینک و در مواجهه با جنجال رسانه‌ای غرب چه پاسخی برای گفتن دارند؟ وقتی چین که با وجود نفوذ مالی گستردۀ خود، هنوز هم با فاصله از ایالات متّحدۀ آمریکا، دومین تأمین‌کنندۀ مالی سازمان ملل است و از سوی دیگر، هم‌پیمانان گستردۀ آمریکا را هم در اختیار ندارد، این‌گونه در مظان اتّهام نفوذ قرار گرفته است، چگونه می‌توان از بی‌طرف بودن این سازمان در نزاع‌های پیش-آمده میان ایران و جهان غرب سخن گفت و ادّعای واقع‌بینی کرد؟
در پایان باید خاطرنشان شود که یادداشت حاضر به هیچ وجه در پی آن نیست تا درباب شیوۀ تعامل جمهوری اسلامی ایران با سازمان ملل متّحد اظهار نظر کند. مسئله بر سر این است که نیروهای جبهۀ رسانه‌ای انقلاب باید هوشیار باشند و با بهره‌گیری از موقعیت پیش‌آمده، تمام تلاش خود را به کار بگیرند تا یک‌بار برای همیشه واقعیت ساختار و شیوۀ عملِ سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی را برای عامۀ مردم روشن کنند، تا در آینده، دیگر شاهد اظهارنظرهای خوشبینانه و ساده‌انگارانه از سوی برخی تحلیلگران و مسئولین داخلی نباشیم.
منابع:
https://edition.cnn.com/2020/02/14/asia/coronavirus-who-china-intl hnk/index.html
https://thediplomat.com/2020/04/how-china-is-remaking-the-un-in-its-own-image/?fbclid=IwAR1R-hyl7ne7MLgAFjdvneCRMJ4eNIy_l5rOrEsuTzp6SJ6PBDY8p7aNGL8
https://www.irna.ir/news/83651873/%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%B1%DA%9%D9%84-%D8%A8%D9%87%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA %D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AE%D8%B1%D9%88%D8%AC-%D8%B4%D9%87%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D9%88%D9%88%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%D8%AA%D9%88%D8%B5%DB%8C%D9%87-%D9%86%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85
http://www.rfi.fr/fa/%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86/20200407-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%A8%DB%8C-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%AA-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B9%D8%AB-%D8%B4%D8%AF-%DA%A9%D9%87-%D9%88%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B3-%DA%A9%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%86%DB%8C%D8%A7-%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%B1-%D8%B4%D9%88%D8%AF
