سایبرپژوه – مجله هفتگی سایبرنما با معرفی آخرین و مهم ترین رخدادهای تکنولوژیک دنیا و تبیین اهمیتِ آن‌ها در آینده‌ی بشریت، شما را با مسیر انقلاب تمدنی سایبری آشنا می کند. خبر‌های این هفته‌ی سایبرنما با یک راه حل برای لمس اشیاء سایبری آغاز می‌شود: پوست پوشیدنی مصنوعی. سپس به درون‌کاشتی خواهیم پرداخت که پشت چشم‌های انسان نصب می‌شود و می‌تواند با دریافت اطلاعات از یک دوربین تصاویر را به مغز مخابره کند؛ یک راهِ چاره برای حل معضل نابینایی. سومین خبر این هفته‌ی سایبرنما به معرفی یک استودیو فیلم‌سازی در کره‌ی جنوبی اختصاص دارد. آن‌چه این استودیو را برای سایبرنما جالب کرده است بازیگرانِ این استودیوست: مشتی هوش مصنوعی در ادامه به درز یک خبر محرمانه از چین خواهیم پرداخت: چین ۲ کامپیوتر اگزااسکیل تولید کرده است و در آخرین خبر از تغییر نام فیسبوک به «متا» و ابعاد تمدنی این تغییرنام خواهیم گفت. با ما در این شماره همراه باشید.
پوست پوشیدنی: جدید‌ترین راهِ حل برای لمس واقعیت مجازی
سایبرنما همواره بر روی مسئله‌ی لمس و لامسه در روند واقعیت مجازی تاکید داشته است: ما می‌توانیم چیز‌های سایبری (مانند همین متن و تصویری که شما می‌بینید) را ببینیم اما نمی‌توانیم آن‌ها را لمس کنیم. راهِ حل‌های متفاوتی (مانندِ ایجاد فشار هوا، دست‌کش‌های پوشیدنی یا رابط کاربری مغزی) برای این مسئله وجود دارد اما راهِ حلی که امروز آن را معرفی خواهیم کرد نوعی «پوستِ پوشیدنی» است. این پوست که ضخامتی کم‌تر از ۵۰۰ نانومتر دارد به راحتی قابل پوشیدن است و به طور کامل برای لامسه‌ی انسانی بهینه‌سازی شده است؛ به نحوی که هر تماس با شی‌ای مجازی را آن‌چنان واقعی شبیه‌سازی می‌کند که شما واقعا حس می‌کنید در حال لمس کردن آن شی هستید. البته این تکنولوژی هنوز در مرحله‌ی آزمایشی است و تا عرضه‌ی تجاری آن راه درازی باقی است اما می‌توان امیدوار بود که علاقه‌ی کمپانی‌های بزرگی مانند فیسبوک و مایکروسافت به متاورس‌ها منجر به سرعت‌گرفتن توسعه‌ی این تکنولوژی‌ها شود.
درون‌کاشت‌ها با دور‌زدنِ چشم تصاویر را مستقیما به مغز منتقل می‌کنند
درون‌کاشت‌ها تکنولوژی‌هایی هستند که در بدن انسان کاشته می‌شوند تا تغییراتی در ساخت بیولوژیکی بدن (به خصوص مربوط به آگاهی) ایجاد کنند. برخی از این درون‌کاشت‌ها رابط کاربری مغزی هم هستند؛ به این معنا که آن‌ها امکان ارتباط گرفتن مغز با یک کامپیوتر را هم فراهم می‌کنند. حال فرض کنید که شما نابینا هستید و چشمان شما توان ارسال سیگنال به مغزِ شما را ندارند. چه می‌شد اگر دوربینی روی سر شما وصل می‌شد و این دوربین مستقیما اطلاعات را به مغز شما ارسال می‌کرد؟ باید گفت که این تکنولوژی اختراع شده است: دانشمندان اسپانیایی درون‌کاشتی را تولید کرده‌اند که پشتِ چشم‌ها نصب می‌شود و می‌تواند تصاویر ضبط شده توسط یک دوربین را به مغز ارسال کند. این درون‌کاشت تنها ۴ میلی‌متر ضخامت دارد و البته نمی‌تواند تصاویر را دقیقا مانند آن‌چه که چشم‌ها می‌بینند به مغز منتقل کند: بلکه صرفا اشکال اصلی (مانند الفبا) و بافت نور توسط این تکنولوژی به اطلاع مغز رسانده می‌شود. به هر حال، این خود قدم بزرگی، نه تنها برای نابینایان، بلکه برای غرق‌شدن همه‌ی آدمیان در جهان‌های مجازی است.
استفاده از هوش مصنوعی جای بازگریان در سایبرنما – شماره ۴۱
حتما شما هم سریال «بازی مرکب» محصول مشترک نتفلیکس و کره‌ی جنوبی را دیده‌اید و احتمالا از دست‌آورد‌های کره‌ی جنوبی در زمینه‌ی فرهنگ (به خصوص در حوزه‌ی سینما، سریال‌سازی و موسیقی پاپ) آگاه هستید. کره‌ی جنوبی یک برنامه‌ی منسجم «توسعه‌ی فرهنگی» را پی‌گیری می‌کند و این برنامه تنها به ساخت «محصولات فرهنگی» خلاصه نمی‌شود بلکه شامل حوزه‌ی تکنولوژی نیز می‌شود. یک کمپانی کره‌ای استودیویی مبتنی بر هوش مصنوعی ساخته است که به شما اجازه می‌دهد بدون هیچ بازیگر (و با استفاده از دیپ‌فیک) فیلم خودتان را بسازید. این کمپانی ۳۰ آواتار (بازیگر مجازی) را ارائه می‌دهد که شما می‌توانید با توجه به فیلم‌نامه‌ی خودتان از آن‌ها استفاده کنید: آن‌ها به زبانی که شما بخواهید حرف می‌زنند، می‌دوند، گریه می‌کنند و حتی شلیک می‌کنند. توسعه‌ی تکنولوژیک فرهنگ با استفاده از هوش مصنوعی روند بسیار مهمی است که پیش‌تر اسرائیل نیز در تکنولوژی دوبله هوشمند فیلم پی گرفته بود.
ایالات متحده رقابت را در اگزااسکیل به چین باخت
همین هفته‌ی پیش بود که به نقل از یک مقام پنتاگون عقب‌ماندگی ۲۰ ساله‌ی ایالات متحده از چین در نبرد سرد هوش مصنوعی فاش شد. این هفته به نقل از یک «منبعِ آگاه چینی» خبری دیگر درز کرد: چین دو ابر کامپیوترِ اگزااسکیل را تولید کرده است. کامپیوتر‌های اگزااسکیل به کامپیوتر‌هایی گفته می‌شود که می‌توانند در یک ثانیه یک میلیارد میلیارد محاسبه را انجام دهند. بسیاری بر این عقیده هستند که این خبر نوعی بازی رسانه‌ای است و چین در واقع نتوانسته به این حد از پردازش دست پیدا کند اما برخی نیز با توجه به شواهد و مقالات چاپ شده در چین معتقدند چین به صورت محرمانه در حال پیاده‌سازی این کامپیوترهاست و از آن‌ها استفاده‌ی عملی می‌کند. گفته شده است این کامپیوتر می‌تواند پردازش‌هایی که گوگل ادعا کرده بود ۱۰ هزار سال طول می‌کشد را تنها در ۳۰۴ ثانیه انجام دهد. تحلیل‌گران بر این عقیده هستند که پیشرفت خیره‌کننده‌ی چین در حوزه‌ی پردازش به علت بحران تراشه در دوران کروناست و اکنون چین جبهه‌ی نیمه‌‌هادی‌ها را فتح کرده است.
در سایبرنما – شماره ۴۱ میخوانید: فیسبوک نام تجاری خودش را به «متا» تغییر داد
سایبرنما در ششمین شماره‌ی خودش (یک سال پیش) از اهمیت بی‌بدیل متاورس‌ها در آینده سخن گفت و آن را مسیر بی‌چون و چرای آینده‌ی شبکه‌های اجتماعی خواند. ما در سی‌امین شماره نیز از علاقه‌ی مالک فیسبوک به متاورس‌ها سخن گفتیم. اکنون روشن می‌شود که چرا فیسبوک نام تجاری خودش را به «متا» تغییر داده است و روندِ اصلی حرکت این شرکت را در تولید وایجاد ارتباطات مبتنی بر متاورس اعلام کرده است. فیسبوک با این تغییر برند صرفا اصلاح نام نکرده است بلکه در حال جهت‌بخشی به جریان تکنولوژی است زیرا این شرکت می‌داند که آینده از آن متاورس‌هاست. با تغییر نام فیسبوک به جرات می‌توان گفت که «عصر شبکه‌های اجتماعی» پایان یافته است و «عصر جهان‌های مجازی» آغاز شده است؛ عصری که مقدمه‌ی آغاز «تمدن سایبری» خواهد بود. در عصر جهان‌های مجازی مهم‌ترین تکنولوژی‌ها، تکنولوژی‌های استغراغ در فضای مجازی (مانندِ VR، MR، XR و …) خواهد بود. در هفته‌های آینده منتظر معرفی استراتژی‌های شرکت متا و روند توسعه‌ی تکنولوژی در این شرکت برای ورود به عصر جهان‌های مجازی باشید
