اخبار

چاپ سه‌بعدی استیک، همبرگر و سوسیس!

حمایت از حیوانات به سبک صنعت!

سایبرپژوه– استارت‌آپ «Aleph Farms» با استفاده از فرآیند اختصاصی چاپ بیولوژیک، از اولین چاپ سه‌بعدی استیک در شرایط آزمایشگاهی رونمایی کرد که به گفته دانشمندان، برای اولین بار امکان تولید دوباره‌ی سلول های زیستی را به صورت خام و پخته‌شده، فراهم کرده است. تحقیقات پیرامون توسعه این نمونه، در یک دانشگاه در سرزمین های اشغالی فلسطین انجام می‌شود.

چرا تولید مواد غذایی مصنوعی؟

بسیاری از محققان، به دنبال این هستند که برای کاهش محصولات گوشتی(به هر دلیل) یک راه‌حل قابل اطمینان بیابند. تولیدات جایگزین بسیاری برای انواع مختلف گوشت به بازار عرضه شده است که معروف‌ترین آن‌ها، گوشت های مصنوعی و انواع همبرگر و ناگت های گیاهی هستند. حساسیت روزافزون نسبت به تأثیرات زیست محیطی و آفات کشاورزی وصنعتی که روی سلامت حیوانات اثر می‌گذارند، علاقه به رشد رژیم های گیاهی را در پی داشته است. البته ناگفته نماند که بنابر گزارشات مراکز آماری، بسیاری از «افراد گیاه‌خوار یا وگان‌ها» با وجود آنگاه قسمت اصلی غذایشان را سبزیجات و میوه‌ها تشکیل می‌دهند، حتی برای مقادیر کمی هم که شده از گوشت استفاده می‌کنند. در چنین شرایطی، فناوری چاپ سه‌بعدی استیک ممکن بتواند معادلات حاکم بر نظام غذایی را به هم زده و روند بازار را به نفع دوست‌داران غذا های گوشتی برگرداند. اما این فناوری برای آنکه بتواند، جایگاه خود را در بازار پیدا کند باید با سیطره‌ی شرکت های عظیم تولیدکننده‌ی گوشت های مصنوعی نظیر «Beyond Meat، White Castle و Burger King» رقابت کند که اصلا هم کار راحتی نیست! هرچند مدتی است که از جولان گوشت های گیاهی در جوامع مختلف، کاسته شده است و این صنعت نیز با چالش های سنگینی روبه‌رو شده است.

گوشت چاپ شده معادل گوشت طبیعی است؟

بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقند که در نهایت، منابع مالی بازار، روانه‌ی فناوری چاپ سه‌بعدی استیک خواهد شد! قبل از اینکه چنین سیستمی طراحی شود، هیچکس قادر نبود محصولی ایجاد کند که ساختار بافت‌های آن و عطر و طعمش صددرصد با گوشت های طبیعی مطابقت داشته باشد و در عین حال از قصابی و کشتارگاه بیرون نیامده باشد! البته پیش‌از این دانشمندان برای ترمیم بافت های پوستی بدن انسان، از تکنولوژی چاپ سلولی استفاده کرده بودند ولی بکارگیری آن برای تولید گوشت، جزو خیالات مسلم بود! این دستگاه، لایه های شریانی، سلول های چربی، سلول های خونی و بافت های عضلانی را با دقتی باور نکردنی در کنار هم می‌چیند؛ سپس در دستگاه جوجه کشی قرار می‌دهد تا در نهایت به یک استیک خوشمزه تبدیل شوند. در حقیقت، چاپ استیک به صورت مستقیم انجام نمی‌شود بلکه بعد از تولید گوشت خام، عملیات پخت روی آنچه که به دست آمده است، پیاده‌ می‌شود. کشور سنگاپور، اولین سفارش برای دریافت این تکنولوژی را ثبت کرده است. گفته‌ می‌شود که گوشت تولید شده در این سامانه، احتمالا کمی گران‌تر از محصولات موجود در قصابی‌ها باشد. برای آنکه واقعا بتوان طعم و کیفیت این نوع گوشت را با محصولات بازار مقایسه کرد، باید منتظر ماند اما ممکن است طولی نکشد که قصاب محلی شما چاقوهای خود را به نفع چاپگر سه‌بعدی آویزان کنند.

منبع
singularityhub

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا