بانکداری باز
فرآیندی که طی آن فینتک ها به شکل درست و منطقی باید وارد اکوسیستم مالی و بانکی شوند چیست؟
سایبرپژوه – روی کار آمدن کارتهای اعتباری در دهه ۵۰ و ATMها در دهه ۱۹۷۰، نحوه پرداخت و دسترسی به کالاها را تغییر داد. انقلاب اینترنتی در اوایل دهه ۱۹۹۰ تأثیر عمیقی در بازارهای مالی در سراسر جهان داشت و بسیاری از مدلهای تجاری الکترونیکی برای تأمین مالی از جمله بانکداری باز ، خدمات کارگزاری آنلاین، بانکداری موبایلی و پرداختهای مختلف به وجود آمد. طبق گفته The Economist (2015)، انقلاب فینتک بعد از بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸، شکل جدیدی از دنیای مالی ایجاد کرده است و با رشد سریعی که داشته منافع بسیاری برای عموم مردم داشته است.
اما واقعا فینتکها چه منافعی برای مردم داشتند؟
شاید پاسخ به این سوال در حال حاضر کمی مسخره به نظر برسد چون اکثرمان، چه با واژه فینتک آشنا باشیم چه نباشیم، از آثار و برکات آن استفاده کردهایم. ولی در این قسمت با چند مثالی که کمی متفاوتتر است این مثال را بیان میکنیم.
پرداخت آسان
اپلیکیشن آپ شاید مصداق کاملی از فواید فینتک در حوزههای مختلف پرداخت، انتقال وجه، پرداخت قبوض و …. در ایران است که اکثر مردم با ان آشنایی دارند. شما برای پرداخت ابتدا باید وارد آپ شده و سپس اطلاعات را وارد کنید و پرداخت را انجام دهید که کار واقعا سادهای ایست. ولی از آنجا که انسان بینهایت راحتی را دوست دارد نرم افراری به نام Ally Assist به عنوان دستیار مجازی در برنامه بانکداری باز همراه Ally Bank طراحی شده است. Ally Assist هم از نظر نوشتاری و هم از طریق صدا قابل استفاده است، بدین معنی که کاربران میتوانند برای رسیدگی به نیازهای بانکی خود به سادگی با دستیار صحبت کرده تا کار خود را انجام دهند. برخی از کارهایی که Ally Assist انجام میدهد شامل پرداخت، سپرده، انتقال و …. است. دستیار از کاربران یاد میگیرد، نیازها را پیش بینی میکند و راه حلهایی را پیشنهاد میدهد. پس اگر قرار است برای دوست خودتون علی ۱۰ میلیون پول واریز کنید کافی است بگویید علی، برای علی ۱۰ میلیون پول واریز کن!!!
کاهش کلاهبرداری
در عصر تکنولوژی ، که با نوآوری هایی همراه است، هکرها و سارقان هویت، دائماً در حال کلاهبرداری هستند و به حساب های بانکی سرقت میکنند و امنیت اطلاعات شخصی را به خطر میاندازند.
احتمالا در اخبار شنیدهاید[۱] که کلاهبرداران چگونه از کارت عابر، با دستگاههایی مانند اسکیمر کارتها را کپی کرده و از این طریق کلاهبرداریهای گستردهای انجام دادهاند.
برخی از اقدامات ضد تقلب، مانند تراشه EMV در کارت های اعتباری، شبیه سازی کارت را کاهش قابل توجهی داده است. این شرکتها، در میان بسیاری از شرکتهای دیگر ، در تلاشند تا امنیت بانکداری همراه و آنلاین را ایمنتر کنند.
کاهش هزینه
Varo یک سیستم عامل بانکداری سیار است که خدمات مختلفی از سپردهها و حسابهای پسانداز گرفته تا پیشبینی جریان نقدینگی و ابزارهای بودجه بندی را ارائه میدهد. وارو افتخار خود را در بانکداری شفاف و بدون کارمزد برای خدمات ماهانه، معاملات خارجی یا استفاده از یکی از ۵۵۰۰۰ خودپرداز خود میداند.
اما نکته اصلی
اما این شرکتها چگونه توانستند این خدمات را ارئه دهند؟؟
پاسخ مهم و اساسی این سوال، دسترسی این شرکتهای فینتکی به دادههای بانکی است. چراکه اگر به دادهها و حسابهای بانکی دسترسی نداشتهباشند عملا قسمت زیادی از این خدمات را نمیتوانند ارئه دهند.
اما نکته بعدی این است که دادهها چگونه در اختیار فینتکها قرار بگیرد. آیا خود بانک مختار است دادهها را بدهد؟ آیا مانند اروپا بانکها باید دادهها را طبق ظوابط خاصی و با رضایت مشتری در اختیار فینتکها قرار دهند؟ یا با محدودیتهای خاصی و با استفاده از انواع API[۲]ها دادهها را دراختیار شرکتهای فینتکی قرار دهند؟
اما وجه اشتراک همهی این سوالها این است که چگونه دادهها را دراختیار این شرکتها قرار دهند. بالاخره باید دادهها را در اختیار شرکتهای فینتکی قرار دهند. اما چرا؟ به همان دلایلی که در بالا گفته شد: به جهتِ منافعی که دادهها برای بازیگران این اکوسیستم مالی دارند.
بانکداری باز دقیقا در مورد همین مساله بحث میکند اما با یک تفاوت: آن تفاوت این است که همه بانکها باید تمام دادههای مالی و بانکی خود را در اختیار تمام شرکتهای فینتکی قرار دهند. اما چرا؟
تخصصیسازی و رقابت پاسخ چرای بالاست.
مراجع:
[۱] https://www.cyberpolice.ir
[۲] API همچون همان UI است با این تفاوت که به جای انسان، یک سیستم کامپیوتری قرار است با آن تعامل داشته باشد.