اقتصاد و سیاست سایبری

کمپین‌های سیاسی در بازی‌های ویدیوئی

در انتخابات سال ۲۰۰۸ آمریکا، اوباما برای نخستین بار در پویش‌های انتخاباتی اش از بازی‌های ویدئویی برای تبلیغات استفاده کرد. پس از آن رفته رفته تبلیغات سیاسی در بازی های ویدئویی آنلاین بسیار فراگیر شد تا جایی که در بازی «تقاطع حیوانات » دیگر جنبش‌های اجتماعی نیز از این الگو استفاده کردند و به فعالیت خود در فضای مجازی پرداختند. اگرچه این روش هزینه‌بر است اما به عقیده متخصصان علم ارتباطات، در صورت استفاده به موقع و درست از ظرفیت بالایی در میان مخاطبان برخوردار است. «کریستینا ریمان» در یادداشت زیر به همین مسئله پرداخته است: استفاده از بازی‌های ویدئویی برای تبلیغات سیاسی.

بازی ویدیویی «تقاطع حیوانات: افقهای جدید[۱]» به سکویی برای سیاستمداران و فعالان سیاسی در کمپین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تبدیل شده است. اما چگونه می توان از بازی های ویدیویی به عنوان یک پلتفرم برای تبلیغات استفاده کرد؟

هنگامی که در ۳ نوامبر ۲۰۲۰ (۱۳ آبان ۱۳۹۹) رئیس جمهور ایالات متحده انتخاب شد، کارزاری شدید و تحت تأثیر بیماری همه‎گیر [کرونا] -که زندگی اقتصادی و اجتماعی را برای همیشه تغییر داد- سرانجام به پایان رسید. و مثل هر شرایط بحرانی دیگر، بازندگان و برندگانی داشت.

به نظر می‎رسد صنعت بازی یکی از مواردی باشد که از «بیشتر در خانه ماندنِ مردم» سود می برد. فروش کنسول‌ها، اشتراک‌های بازی و بازی‌های انفرادی در طول همه‌گیری جهانی ویروس کرونا به شدت افزایش یافته است.

این روند شامل بازی «تقاطع حیوانات» هم می‎شود که در اسفند همان سال منتشر شد. در بازی، بازیکنان می‌توانند به یک جزیره مجازی سفر کنند، در آنجا به ماهیگیری بروند، درختان را تکان بدهند تا میوه‌هایش بریزد، خانه‌ بسازند و با حیواناتی سخن بگویند که قادرند جواب‎شان را بدهند. [یعنی آنلاین است و بازیکنان دیگری هم وجود دارند.]

[این بازی] تا به امروز، حدود ۲۲.۴ میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته است. اما چیزهای مهمتری هم دارد تا به چشم بیایند.

بسترهایی برای پیام های سیاسی

فعالان سیاسی و سیاستمداران از بازی های آنلاین برای ایجاد آگاهی نسبت به دغدغه‎های خود استفاده می‎کنند. برای مثال، یک فعال [پویش] «زندگی سیاه پوستان مهم است»[۲]، بنای یادبودی را در جزیره ای در بازی تقاطع حیوانات ساخت با پرتره هایی از جورج فلوید[۳]، برونا تیلور[۴] و سایر قربانیان سیاهپوست خشونت پلیس.

فعالان دموکراسی هنگ کنگ مانند جاشوا ونگ[۵] از « تقاطع حیوانات» استفاده کردند؛ تا آنجا که بازی در چین ممنوع شد.

الکساندریا اوکاسیو کورتز[۶]، نماینده کنگره ایالات متحده، با شخصیت مجازی خود در دنیای بازی تقاطع حیوانات به یک تور تبلیغاتی انتخاباتی رفت و پیام های شخصی‎اش را به جزیره نشینان رساند. گیمرها همچنین این فرصت را داشتند تا پوسترهای تبلیغاتی جو بایدن، نامزد دموکرات، را بالا ببرند و یا [عده دیگری، عکس] کامالا هریس، نامزد انتخاباتی‎شان را در جلوی حیاط خانه خود نصب کنند.

با این حال، هیچ پوستر رسمی از ترامپ در این بازی وجود ندارد. سخنگوی رئیس جمهور وقت آمریکا گفت که پویش‎‎های ترامپ برای مبارزات انتخاباتی در دنیای واقعی «برای آمریکایی های واقعی» هزینه و وقت خواهند گذاشت.

تبلیغات در بازی های ویدیویی

با این حال سال‎ها است که پویش‎های انتخاباتی از بازی های ویدئویی استفاده می‎کنند. این اصلاً یک پدیده جدید نیست. در گذشته، آنها فقط برای همین منظور برنامه ریزی می شدند که یک حزب‎ها یا نامزدهای مشخصی را تبلیغ کنند.

اما تبلیغات درون بازی [۷]داستان کاملاً متفاوتی دارند، زیرا چنین تبلیغاتی به نوعی لوازم جانبی تبدیل می‌شود و هدف اصلی بازی نیست؛ چیزی مانند تبلیغات در رسانه‌های اجتماعی. با این حال، تبلیغات در بازی‌های ویدیویی در اکثر موارد هنوز استثنا هستند و نه یک قاعده.

کریستوف کلیمت[۸] ، متخصص ارتباطات، می‎گوید: «تبلیغات تجاری در بازی‌های ویدیویی هرگز به سطحی که ۱۰ سال پیش پیش‌بینی شده بود نرسید، حتی در تبلیغات سیاسی کمتر.» او در مصاحبه با دویچه وله [۹]چنان گفته است که دشواری‎های ناظر به فناوری همچنان مانع اصلی در ایجاد دسترسی گسترده تر است. «یکپارچه سازی تبلیغات نسبتاً پیچیده است زیرا محصولات نرم افزاری تعاملی هستند و به ‎همین دلیل حجیم[۱۰] هستند.»

به همین دلیل است که استراتژیست های پویش‎ها محتاطانه و بادقت درباره به صرفه بودن این کار فکر می‎کنند.

باراک اوباما اولین کسی است که از تبلیغات درون بازی استفاده میکند

جولیوس ون دلار[۱۱]، که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ برای باراک اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکا پویش انتخاباتی داشت، گفت: مسئله سر پول [و هزینه] هم است. اوباما اولین کسی بود که در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا از تبلیغات درون بازی در بازی های ویدیویی استفاده کرد.

 

تمثال او در ۱۸ بازی ویدیویی محبوب در بیلبوردهای مجازی به نمایش گذاشته شد. از جمله بازی بسکتبالNBA Live 08 و بازی ماشین مسابقه ای Burnout Paradise.

ون دلار گفت: «ما یک تیم مبارزات انتخاباتی فوق‌العاده باهوش داشتیم و در کمپین انتخاباتی سال ۲۰۰۸ به قدری از بودجه مالی خوبی برخوردار بودیم که آزادی مالی و ظرفیت کافی برای امتحان کردن چنین چیزهایی را داشتیم.»

با این حال، دانشمندان ارتباطات و مدیران کمپین می‌دانند که تبلیغات درون بازی تأثیر بسیار کمی بر بازیکنان تکی دارد، چرا که تمرکز آنها این است که به اتفاقات روی صفحه‎ نمایش توجه دارند و نه تبلیغات. تبلیغات انتخاباتی درون بازی یک استراتژی رسانه ای است که باید هزینه هایش بیارزد.

ون دلار گفت: «[در این روش] نکته این است که از طریق چنین اقدامات تاکتیکی به گروه‌های هدف خاص دست یابیم تا نشان دهیم پویش انتخاباتی چقدر نوآورانه است و این پوشش لازم توسط رسانه‌های کلاسیک [درباره آن اقدامات] ایجاد شود. وی تبلیغات درون بازی را یک «ترفند خوب» می‎داند.

بازیکنان بازی‎های ویدئویی به نسبت خیلی حساسند به آن که چه تجربه‎ای در بازی خواهند داشت. زمانی که تصویر قهرمانان خود را دوست نداشته باشند، به سرعت شکایت می کنند، به خصوص اگر با نگاه آنها درباره جهان در تضاد باشد.

بسیاری دوست دارند تا جهانی که عموماً پذیرفته شده است را ببیند؛ جهانی از منظر اکثریت سفید پوست: مثلاً هنگام بازی کردن بازی‌هایی که در قرون وسطی اروپا اتفاق می‌افتند، اکثر بازیکنان به دنبال داستان‌هایی بدون [حضور] شخصیت‌های همجنسگرا و شخصیت‌های سیاه‌پوست هستند. آنها همچنین بازی ها را برای نادیده گرفتن جنایات جنگی ترجیح می دهند و به طور کلی می خواهند بازی های آنها غیرسیاسی باشد.

تاکنون اکثر شرکت های بازی سازی این خواسته ها را برآورده کرده‎اند. کلیمت می‌گوید: «گروه‌های بزرگ سرگرمی که بازار فیلم و بازی‌های ویدیویی را شکل می‌دهند، رابطه‌ای دوگانه با سیاست دارند. وقتی شک دارند، سعی می کنند از آن دوری کنند».

بازی‌ها پتانسیل سیاسی زیادی دارند

مسائل سیاسی و محتوای مربوط به سیاست که فهمیدن آن‎ها دشوار است، بیشتر به عنوان [چیزی] آزاردهنده تلقی می‌شوند، بنابراین سازندگان بازی معمولاً آنها را کنار می‌گذارند.

کلیمت می‎گوید: «نمی‌دانم این بهترین راه برای خدمت‌رسانی به مخاطب است یا نه، اما واقعیت این است که افرادی که زمان و هزینه زیادی را صرف بازی‌های ویدیویی می‌کنند، در درجه اول به تجربه‌های فشرده بازی علاقه دارند و نمی‌خواهند مسائل سیاسی مثل این که  «چگونه دنیای بهتری بسازیم» آنها را آزرده خاطر سازد.»

اما به گفته کلیمت ، سیاست و بازی های ویدیویی از همدیگر کاملاً جدا نیستند. وی مطمئن است که «ظرفیت سیاسی عظیمی در ترکیب پیچیده ای از پیام های سیاسی یا اجتماعی با میزان سرگرم کنندگی یک بازی وجود دارد.»

[۱] Animal Crossing: New Horizons

[۲] Black Lives Matter (BLM)

[۳] George Floyd

[۴] Breonna Taylor

[۵] Joshua Wong

[۶] Alexandria Ocasio-Cortez

[۷] In-game ads

[۸] Christoph Klimmt

[۹] سایت خبری آلمانی

[۱۰] bulky

[۱۱] Julius van de Laar

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا